تأثیر آموزش ایمنی شغلی بر آگاهی و بهبود عملکرد کارکنان بخش های مراقبت ویژه حین جابه جایی بیماران

زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از عوامل شایع آسیبهای شغلی پرستاری است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرآموزش ایمنی شغلی بر آگاهی و بهبود عملکرد کارکنان بخش های مراقبت ویژه حین جابه جایی بیماران می باشد. روش بررسی:این مطالعه یک کارازمایی آموزشی است که در بخش های مراقبت ویژه (آی سی یو) بیمارستان ولیعصر و امیر المومنین اراک انجام شد .نمونه های پژوهش 60 نفر ( پرستار، بهیار و خدمات) بودند که به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند.در هر دو گروه ابتدا میزان اختلالات اسکلتی عضلانی بررسی شد و سپس در گروه مداخله دستورالعمل ایمنی حمل و جابه جایی بیماران آموزش داده شد اما در گروه کنترل از روش های روتین در بخش استفاده گردید. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss  نسخه20 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان دادند که قبل از انجام مداخله دو گروه ازنظر کلیه شاخصهای دموگرافیک و آگاهی از اختلالات اسکلتی عضلانی تفاوت آماری معناداری نداشتند(p>0.05). در گروه آزمون، تفاوت آماری معنی داری بین میزان آگاهی قبل (6.61±12.73) و بعد از مداخله(19.27±88) (آموزش بر اساس دستورالعمل ایمنی و بهداشت شغلی) دیده شد (p<0.05). میزان عملکرد گروه کنترل جهت پیش گیری از اختلالات اسکلتی عضلانی قبل از مداخله(11.6±12.73) با بعد از مداخله(12.37±12.53) تفاوت آماری معنی داری نداشت (p>0.05). نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد افزایش آگاهی پرستاران و کادر درمان نسبت به نحوه صحیح جابه جایی بیماران، نقش مؤثری در آگاهی و بهبود عملکرد آن ها حین جابجایی بیمار در بخش های مراقبت ویژه داشته است.